De kinderen smeekten om frietjes van de frituur en eerlijk gezegd had ik daar ook best zin in. Ja, ik ben een Belg, een echte. Om goesting te krijgen in frieten heb ik dus niet veel nodig en als de kinderen dan nog eens lief en smekend kijken ben ik helemaal verkocht.
We waren al met de auto onderweg en dus beslisten we van via de frituur naar huis te rijden. Dat zou op zijn minst al aan diesel sparen.
Maar ik had niks bij. Geen bestek, geen potjes, niks. Hoe gingen we dat oplossen? We beslisten het er op te wagen. Een grote friet en een hoop vlees. "En kan dat aub niet in plastic?"
De man wist niet wat hij hoorde maar was eerst bereid mee te denken. Ik dacht zelf ook mee en we dachten een oplossing te hebben. Tot hij plots van mening veranderde en pardoes alles in 2 plastic bakjes smeet. "En als er iemand iets van zegt, zeg dan maar dat ik het gedaan heb"
Bij deze mag dus heel de wereld weten dat de frietjes bij onze frituur niet zonder plastic komen!
Spijtig, tragisch, ik was net zo goed bezig.
Van fouten zal je leren zeker? Ik stoorde me meer aan de 'auto' en vooral 'diesel' in het verhaal ;)
BeantwoordenVerwijderenEen ding vraag ik me al een paar dagen af: de haar producten voor de jongste? Hoe ga je dat doe?
Ik stoor me ook enorm aan de auto en de diesel maar het is momenteel soms gewoon niet anders.
BeantwoordenVerwijderenEn de haarproducten zijn bijlange nog niet op. Heb er ook al aan gedacht.