Geleerd

Wat hebben we deze week geleerd?

- dat je uit veel tomaten maar weinig coulis kan maken
- dat pindakaas zelf maken makkelijk en lekker is
- je in Nederland fijne soda kan vinden....jipie!
- zelfgemaakt afwasmiddel niet aan mij besteed is
- snoepjes ook in kleine tinnen doosjes verkocht worden
- de beenhouwer het eigenlijk niet leuk vindt dat ik met mijn eigen potjes kom maar het toch toestaat
- een fastfood restaurant geen aanrader is voor afvalschuwende mensen
- dat een bak met glazen frisdrankflesjes heel veel weegt
- je tanden echt witter worden van zelfgemaakte tandpasta
- je leuke cadeautjes voor de leerkrachten kan maken zonder plastic
- het heel erg leuk is om minder afval te produceren
- dat heel veel mensen interesse tonen en nog een klein duwtje nodig hebben

Op naar de volgende week

Pindakaas

Een van mijn leukste herinneringen aan toen ik klein was, is het bouwen van kampen in de tuin van mijn tante en nonkel. Samen met mijn nichten en mijn broer maakten we met doeken over de wasdraad een soort van tent en daar speelden we dan in.

Maar het leukste was het eten. Er werden witte boterhammen besmeerd met pindakaas en die mochten we dan in de tent opeten.

Thuis hadden we geen pindakaas en net daardoor was dat zo bijzonder.

Ik mag nog steeds graag pindakaas en heb mijn uitverkoren merk. Heel af en toe wordt er een pot gekocht en die gaat dan ook heel erg lang mee. Het is zo een van die dingen waar je plots zin in krijgt maar al snel terug gaat vervelen. Althans, bij mij toch.

Vorige week kreeg ik via een vriendin een blog voorgesteld met een aantal leuke recepten op, zoals onder andere deze pindakaas. Vanmorgen ben ik dan op de markt mijn pinda noten gaan kopen en kon haast niet wachten om het eens te proberen.

Wat heb ik gebruikt?

- de keukenrobot van schoonmama
- een glazen potje om alles in te doen
- 2 kopjes geroosterde en gezouten pinda's
- 2 eetlepels kokosolie
- 2 eetlepels honing

Daar gaan we:

Doe de pinda's in de keukenrobot en maal ze fijn. Af en toe moet je eens stoppen om alles wat om te roeren zodat alle pinda's versneden geraken.

 

 

 

De onderste foto laat zien hoe het er na een tijdje uit gaat zien. De olie komt stilaan vrij uit de noten en dan wordt het geheel wat natter.

Voeg dan de kokosolie en de honing toe en zet de machine terug aan. Mijn machine kan trager en sneller dus ik doe dat zo'n beetje op het gevoel. (Is trouwens erg leuk speelgoed).

Als alles gemengd is proef je eerst even of je het zoet genoeg vindt. Ik voegde zelf wat extra honing toe.

Dan doe je alles in een potje en je bewaart het in de koelkast.

Binnen een uurtje mag ik de kindjes ophalen. Ben erg benieuwd naar hun reactie.


Bron: 
(http://momphotographer.wordpress.com)

VIES!!!

Had ik mijn vuilzak toch maar buiten gezet deze week. Ook al was hij nog niet halfvol. Nu zitten er wel duizend maden in die zich dik vreten aan een slecht geworden kipfilet.

En wie mag die zak volgende week aan de straat zetten? Ik natuurlijk!
Brrrrrr

Afwasmiddel

Ik volg sinds deze maand de blog van Emily-Jane Lowe-Townley.
Emily-Jane probeert zonder afval te leven en haar blog kreeg dan ook de naam: "Leven zonder afval".
Ze inspireert me en af en toe is het ook gewoon leuk om ideetjes af te snoepen bij anderen.

Afwasmiddel maken is er zo eentje van. De fles die we in huis hebben was bijna aan vervanging toe, althans de inhoud ervan. En in plaats van een nieuwe fles te kopen bij de supermarkt wou ik eens zelf afwasmiddel maken.

Wat heb je nodig?

- 200gr Soda (natriumcarbonaat in dit geval)
- een stuk zeep waarvan 10 gram nodig is
- 500ml kokend water

Ik dacht dat soda makkelijk te vinden zou zijn maar het enige wat ik vond waren soda-kristallen en die durf ik precies niet goed gebruiken. Ik gebruikte dus zuiveringszout of natriumBIcarbonaat.

Ik ging naar Dille en Kamille waar ze heerlijke stukken zeep hebben die niet verpakt zijn in plastic. De citroengeur van dit stukje vond ik wel afwas-waardig.

Je gaat als volgt tewerk:

Rasp 10 gram zeep in een kom en voeg er 500ml kokend water aan toe. Roer om tot alles gesmolten is. Voeg dan de soda toe (dit begon erg te schuimen bij mij).
Laat een nacht staan en mix de volgende dag het goedje goed door met een staafmixer.
Giet alles door een trechter in een fles.

Vanmorgen gebruikte ik het goedje en voor glazen en niet te vuile afwas deed het goed zijn werk. Enkel de pan met vet van de worstjes kreeg ik niet vet-vrij. Misschien ligt het aan de vervanging van de soda door zuiveringszout. Deze heeft immers niet de sterke base die de soda wel heeft.

Ik ben niet echt overtuigd en zal moeten zoeken naar een beter alternatief, of heel erg zoeken naar soda.

Ketchup

Ketchup stond al lang op het verlanglijstje om te maken. Ik vergeleek verschillende recepten en nam uit elk recept, dat wat ik dacht dat lekker zou zijn.

Ingrediënten:

1,5kg tomaten
1 ui
1 rode paprika
1 stengel bleekselder
150ml sherryazijn
100gr rietsuiker
50gr tomatenpuree

2 kruidnagels
1 blad laurier (gedroogd)
1 steranijs
1 kaneelstokje
1tl korianderzaad
1tl zachte paprikapoeder
8 peperbollen
Maïszetmeel

Bereiding:

Laat de suiker met een klein beetje water karameliseren. Het geheel mag niet bruin worden!
Voeg de gewassen en grof gesneden groenten toe + de azijn. Voeg dan de kruiden en specerijen toe en laat 20 minuten koken.
Na 20 minuten de tomatenpuree toevoegen en nog eens 20 minuten laten koken.

Als alles goed ingekookt is kunnen de groenten gezeefd worden.

Hetgeen overblijft mag ingedikt worden met een papje van maïszetmeel en water.

Vul dan de flesjes of potjes die je zuiver hebt gemaakt met de kokende ketchup. Alles goed afsluiten en klaar.

Mijn etiketjes kleven niet mooi recht maar het moest snel gaan.


Bronnen:

EEN, Dagelijkse Kost. Internet, 18 juni 2014.
(http://www.een.be/programmas/dagelijkse-kost/recepten/ketchup)

VTM, Koken. Internet, 18 juni 2014.
(http://koken.vtm.be/recept/ketchup)

Wafeltjes

Vandaag maakte ik wafeltjes om mee te geven naar school. In de voormiddag eten de kinderen een stuk fruit maar in de namiddag mag dat een koekje zijn. En zoals iedereen weet, komen koekjes meestal verpakt dus maak ik nu, als ik tijd heb, mijn eigen koekjes.

Gisteren maakte ik de deeg zodat deze een nachtje kon rusten in de koelkast. Dat maakt het ook makkelijker om de porties te verdelen. Ieder kind wil hier een even groot koekje, daar wordt streng op gekeken. O wee als dat niet het geval is.

Ingrediënten:

• 500 g patisseriebloem
• 400 g boter
• 300 g suiker (optie: waarvan 1/3 vanillesuiker)
• 6 eieren
• 1⁄2 koffielepel bakpoeder
• 1 eetlepel puddingpoeder vanille
• 1 vanillestokje
• 1 snuifje zout 

Ik gebruik zelf minder boter en minder suiker. Kwestie van gewoonte.
Ook het vanillestokje deed ik er dit keer niet bij maar ik gebruikte wel zelfgemaakte vanillesuiker.


De deeg rolde ik in balletjes van 50 gram

Dan bakte ik ze per 2 in de machine

Om ze vervolgens op een rooster te laten afkoelen

 Met dit recept kon ik 25 wafeltjes van 50 gram maken.

Volgende keer maak ik ze wel iets kleiner want ik heb al gemerkt dat deze te groot zijn voor de koekendoos van de kinderen.

Smakelijk!

Bron: EEN, Dagelijkse Kost. Internet, 17 juni 2014.
(http://www.een.be/programmas/dagelijkse-kost/recepten/wafeltjes)

Vals gespeeld

Vanmorgen deed ik mijn boodschappen zoals elke dinsdag bij de slager en op de markt.
Bij de slager staken ze hun hand al uit om de potjes aan te nemen, nog voor ik ze zelf goed en wel vast had.
Toch ben ik blij dat er steeds weinig volk in de winkel staat want ik vind het nog altijd lastig om te doen. Ik voel me zo 'anders' en dat wil ik eigenlijk niet.  Ik blijf dus vroeg op de ochtend gaan.

Op de markt liet ik me verleiden tot het kopen van aardbeien in een plastic bakje. We lusten dat erg graag en ik vind er geen die niet in plastic zitten. Maar alle andere zaken waren plastic-vrij. Ik vond er verse feta kaas, platte kaas, groenten, fruit en zelfs vis.

Maar dan moest ik toch even naar de supermarkt voor een bestelling van manlief. Ik kocht er nog selder en peterselie die ik niet op de markt had kunnen vinden. De verpakking deed ik er aan de kassa af en smeet hem in de vuilbak aan de uitgang. Ik ben er vanaf maar het milieu natuurlijk niet.
Waarom ik dat doe? Om de supermarkt niet vrijuit te laten gaan en hen op te zadelen met hun eigen afval. Veel zal het niet uitmaken maar ik heb mijn ding gedaan.

Wat ik ook kocht was gerookte zalm en zoutwatergarnalen. Allebei nergens te verkrijgen zonder verpakking. Aan de kassa wou de lieve dame er nog een extra zakje rond draaien maar ik was sneller en heb deze mini-ramp nog net kunnen voorkomen.

Morgen komt de vuilkar maar ik zal geen zak buiten zetten. Hij is nog niet eens halfvol.
Pluim voor onszelf, goed gevoel er bovenop.

Ringland

Gisteren was het mooi weer en ook Ringland festival. Nog voor ik vertrok dacht ik na over wat we allemaal mee moesten nemen. Drinken hadden we bij maar niks om te eten of om mee te eten, zoals bestek, bekers, etc.

Nu dacht ik dat een organisatie die opkomt voor het milieu, ook wel een milieuvriendelijk festival zou organiseren. Daar ging ik dus van uit.

Het was erg warm en gezellig op de open vlakte en de meegenomen drank was al snel op. Ook de honger (of meer goesting) stak de kop op en dus gingen we bonnetjes kopen en met de bonnetjes iets om te eten en te drinken.

En dat is nu net wat je niet mag doen als je geen plastic wil aanschaffen! Waar ik tot nu toe steeds papieren bonnetjes kocht, was het dit keer in plastic te doen. Nog nooit gezien. En ook de drank zat in plastic bekertjes. Wegwerp-plastic-bekertjes!

Gelukkig zat het eten in bakjes van karton en konden we met de vingers eten.

En zo eindigde dan de zero-plastic-week. Toch tevreden en heel erg bewust gemaakt.
Volgende stap? Pastic-free-july!

Boosdoener

Er is een duivel onder ons.
Geen Rode Duivel maar een echte boosdoener en hij heet 'Loom'.
Loom is van plastic en bestaat in alle kleuren van de regenboog.

Je komt hem ook overal tegen en natuurlijk ook op de markt waar we gisteren waren. 1 euro voor een zakje en uren kindervermaak. Dus waarom zou ik als ouder weigeren? 

Voor wie het niet kent wil ik het wel even kort schetsen. Met kleine elastiekjes maken kinderen, volwassenen en zelfs grootouders armbandjes, halskettingen, ringen, sleutelhangers en noem maar op. Mijn kinderen zijn er dol op en blijkbaar is dat elders niet anders.

De zero-plastic-week faalt er gigantisch door. Maar de uitzondering bevestigd de regel en dus laat ik het maar weer gebeuren. 1 zakje kregen ze elk en dat valt, in vergelijking met wat ik zie in andere gezinnen, best wel mee.

Gelukkig zijn de dingen herbruikbaar en kunnen ze de rekjes uren en uren hergebruiken. Kleine opluchting in de grote wereld van plastic.

Frambozen

Vandaag zouden we frambozen plukken op het Plukhof in Wiekevorst. We hadden er afgesproken met vrienden en keken er erg naar uit. Maar eens daar toegekomen bleken de frambozen allemaal geplukt. Kleine teleurstelling die meteen goed gemaakt werd met een ijsje, een drankje en een stukje cake.

We bleven er ook nog even plakken want het was er best gezellig vertoeven. De kinderen in de buitenlucht, de ouders wat bijbabbelen en dan met een kilo reeds ingevroren frambozen van een eerdere pluk, terug naar huis.

Morgen maken we dus nog eens confituur.

En de boodschappen van deze ochtend, die we deden op de markt waren weer plastic-vrij of toch bijna want op het glaasje waar de vanillestokjes in zaten zat een klein plastic dopje.
Ik ga er mijn slaap niet voor laten!

Rustig

Vandaag doe ik het rustig aan. Langs de buitenkant dan toch want vanbinnen ben ik een en al zenuwen. Vandaag krijg ik dan ook de resultaten van de examens. Ik heb nog even tijd want blijkbaar vinden docenten het leuk om je in spanning nog te laten wachten tot drie uur in de namiddag. Een erg prettig uur trouwens, als je kinderen hebt.

Gelukkig springen oma en opa vandaag in en kan ik die stress al van me afzetten.

Even stand van zaken weergeven:

De yoghurt die we gisteren met de machine maakten werd door de kindjes best gesmaakt maar was toch een beetje te lopend. De volgende lading zal iets langer in de machine moeten. Manlief was trouwens laaiend enthousiast, dus zetten we door.

De deodorant doet uitstekend zijn werk. Geen geurtjes en geen wolken meer in de badkamer die de ruimte chemisch-onveilig maken.
Alleen wel een beetje irriterend als je net je oksels geschoren hebt. De tip van een vriendin om dat de avond voordien even te doen was goed, maar is organisatorisch gezien nog niet helemaal ingeburgerd.

Tandpasta in een mooi potje zet de rest van het gezin niet aan om het te gebruiken maar ik zet door en ik moet bekennen dat ik het al redelijk gewend ben. Mijn tanden voelen echt proper aan en als je goed naspoelt met water is de vieze smaak zo weer weg.

Teleurstelling bij de kinderen dat vandaag het laatste haverkoekje mee naar school ging. We weten dit weekend weer wat doen.

En nu aan de slag voor nog wat zakjes, pads, etc...

Welk stofje zullen we eens gebruiken?

Even over mezelf

Gisteren merkte iemand terecht op dat ik wel erg veel tijd moet hebben om zo met het milieu bezig te zijn. En gelijk heeft ze.

Momenteel zit de tweede studiejaar van mijn studies er op en de kinderen gaan nog tot eind deze maand naar school. Best tijd genoeg om alles uit te pluizen en hier te schrijven.
Ik doe het dan ook bewust NU omdat ik weet dat binnenkort, met drie kinderen in huis, de planning minder strak zal lopen en er weinig tijd zal zijn voor research. Als het schooljaar terug begint in september zal het helemaal afgelopen zijn met de 'rust' en zal ik vaak moeten terugvallen op wat ik in deze weken allemaal heb kunnen verwezenlijken.

Ik merk wel dat veel mensen het leuk vinden om de blog te volgen en dat er erg positief op gereageerd wordt. Vaak voelen mensen zich schuldig en hebben ze het gevoel te falen. Maar dat kan niet de bedoeling zijn.

Ik schrijf om te inspireren, om tips te geven en mensen bewuster te maken. En ook vooral voor mezelf. Omdat ik het leuk vind en omdat ik weet dat dit me stimuleert om verder te doen.

Hou jezelf dus vooral niet tegen om een opmerking weer te geven onder de berichten. Ik lees graag mee wat jullie er van vinden, hoe jullie iets zouden oplossen of hoe het nog beter kan.

Yoghurt

Deze week liet een vriendin me weten dat ze nog een yoghurt machine had staan, die ze niet meer gebruikt. En of ik hem wou hebben. Dat moet natuurlijk geen twee keer gezegd. Ja, natuurlijk wil ik die wel hebben. Kopen gaat trouwens niet want hij is bijna volledig uit plastic.

Ik voel me dan ook helemaal niet schuldig tegenover dit plastic ding. Hoe veel elektriciteit hij verbruikt weet ik trouwens ook niet maar de zon schijnt, de zonnepanelen draaien op volle toeren dus volgens mij kan het wel.

Ik maak vandaag 3 soorten. 1 Griekse variant, 1 gewone en een gewone met vanillesmaak. Vanavond zou het klaar moeten zijn.

Driedubbel gefaald

Slecht voel ik me. Heel erg slecht.

De kinderen smeekten om frietjes van de frituur en eerlijk gezegd had ik daar ook best zin in. Ja, ik ben een Belg, een echte. Om goesting te krijgen in frieten heb ik dus niet veel nodig en als de kinderen dan nog eens lief en smekend kijken ben ik helemaal verkocht.

We waren al met de auto onderweg en dus beslisten we van via de frituur naar huis te rijden. Dat zou op zijn minst al aan diesel sparen.

Maar ik had niks bij. Geen bestek, geen potjes, niks. Hoe gingen we dat oplossen? We beslisten het er op te wagen. Een grote friet en een hoop vlees. "En kan dat aub niet in plastic?"

De man wist niet wat hij hoorde maar was eerst bereid mee te denken. Ik dacht zelf ook mee en we dachten een oplossing te hebben. Tot hij plots van mening veranderde en pardoes alles in 2 plastic bakjes smeet. "En als er iemand iets van zegt, zeg dan maar dat ik het gedaan heb"

Bij deze mag dus heel de wereld weten dat de frietjes bij onze frituur niet zonder plastic komen!

Spijtig, tragisch, ik was net zo goed bezig.

Rietjes

Al van toen de kinderen klein waren, zijn ze verzot op rietjes. Het is dan ook heerlijk om je drinken door een rietje te drinken. Vooral als je dan lekker kan knoeien en blazen in een frisdrank.

Maar rietjes zijn gemaakt van plastic. En daar ligt dus het probleem. Ik had het er altijd moeilijk mee en werd een boze mama als het op rietjes aan kwam. Vervelend, want ik ben niet graag een boze mama.

Gelukkig bood de oplossing zich aan. Voor Kerst kreeg ik van mijn man een cadeaubon van Dille en Kamille en ik ging op pad. Ik kocht er stoffen servetten met bijbehorende servetring. Voor ieder een andere kleur want dan weten we tenminste zonder ruzie te maken van wie het vieze exemplaar is en van wie het propere.

Aan de kassa lagen ook metalen rietjes. Nu heeft elk kind een rietje dat mooi afgewassen wordt en het milieu niet vervuilt. En ze worden bijna elke dag gebruikt, als rietje of als roerstaaf.

Confituur

Aangezien ik gisteren flink op ecologische wijze boodschappen deed, had ik vanmorgen vrij voor andere dingen.

Ik maakte granola, haverkoekjes en confituur.

De granola is gemaakt volgens een recept dat mijn nicht me aanbeveelde en de koekjes heb ik gestolen van Jeroen Meus. En alhoewel ik reeds minder suiker in de koekjes deed, vind ik ze nog steeds te zoet. Volgende keer dus minder suiker.

De confituur was eigenlijk niet gepland maar we hadden nog verse frambozen in de koelkast staan en die wou ik niet weggooien.
De dochter plukte ze in de tuin van een vriendin en had prompt gedaan met eten toen ze een wormpje spotte op een van de vruchten. Confituur dus....

Ziet er niet slecht uit, toch?

Tandpasta

Vandaag maakten de dochter en ik tandpasta. Gisteren hebben we talloze filmpjes en blogs bezocht om een idee te hebben van het hoe en wat. Vanmorgen heb ik de boodschappen gedaan en daarnet hebben we het gemaakt.

Wat heb je nodig?

- twee eetlepels natriumbicarbonaat
- twee eetlepels cocosvet
- etherische pepermuntolie
- een potje van glas om de tandpasta in te bewaren
- een potje om alles in te mengen
- een lepel
- een vork om te pletten

Meng eerst alle ingrediënten door elkaar

Als alles een papje is kan je het in een mooi potje doen en klaar.

We hebben de tandpasta uiteraard uitgetest en vonden hem vreselijk vies.
De tanden voelen wel schoon dus het doet volgens mij wel zijn werk. Ik ga het toch proberen volhouden en misschien voeg ik nog wel een beetje stevia toe om hem wat zoeter te maken.

Ik maakte meteen ook een deodorant door enkel twee eetlepels maïzena aan dezelfde ingrediënten toe te voegen en de pepermunt te vervangen door lavendel.
Morgen test ik deze uit. Ben heel erg benieuwd.

Zero plastic week

Vandaag gaat 'Zero plastic week' in. Ik heb eigenlijk geen idee van wie het initiatief komt maar ik vond het, en hoe kan het ook anders, via Facebook.

De idee is om een hele week geen plastic te kopen. Gebruiken mag wel. Hetgeen je hebt hoef je niet te negeren. Dat is er nu eenmaal al. En gelukkig maar want ik was vroeger een echte Tupperware-fan en ik gebruik best wel veel daarvan.

De eerste dag wordt een gemakkelijke. Het is een feestdag en de winkels zijn gesloten. De meeste dan toch.
Morgen zal ik weer creatief moeten zijn. Maar de beenhouwer heb ik al gevonden (als hij morgen tenminste niet gesloten is) en er is een bio-markt in de buurt.

Het enige waar ik mijn hoofd over breek is tandpasta en toiletpapier.
En eigenlijk ook alle andere schoonmaakmiddelen. Maar die zie ik me op termijn wel zelf maken. Ik denk zelfs dat ik er met de kinderen nog een leuke namiddag mee zal kunnen vullen tijdens de vakantie. Ik laat het hier dan wel weten.

Zo, vandaag dus nog een dagje rust en morgen gaan we er weer tegenaan.
Nu alleen hopen dat de kippen wat beter aan de leg gaan, anders hebben we ook al geen eieren meer.

En nog een zakje

Mijn man wordt stilaan waanzinnig van mijn geknutsel. Maar ik ben nu eenmaal vertrokken en er is geen stoppen aan. Voorlopig dan toch niet.
Het hoofd zit vol ideeën en zo ook deze.

De tip kreeg ik van mijn nicht en het patroon is te vinden op www.madamezsazsa.blogspot.be

Heel erg eenvoudig te maken met een oud T-shirt.

Zakje

Vandaag dan toch begonnen aan het proef-zakje. Ik dacht wel dat het misschien een goed idee was om het eerst eens uit te proberen in een klein formaat en ik had gelijk.

De tutorial die ik vond op www.elisanna.blogspot.com zag er mooi uit maar ergens middenweg snapte ik niet goed meer wat er bedoeld werd.

Uiteindelijk heb ik dan maar gewoon mijn goesting gedaan, zoals altijd en kwam het volgende tot stand:

Het zakje meet amper 14cm op 15cm en is dus te klein om de meeste dingen in te verpakken maar het is een begin. Misschien is het goed voor noten, kleine koekjes of linzen.

En voor wie zich afvraagt waarom het stiksel zo scheef is: ik naai alles met de hand. Niet door gebrek aan een naaimachine want ik heb er twee staan maar gewoon omdat ik tot nu toe te lui was om te leren 'stikken'.

Beetje moe

Het was vandaag de bedoeling om zakjes te naaien. Of om toch alvast de stof te knippen. Die stof had ik gewonnen bij Miss Daisy en zou ik gaan gebruiken voor mijn project met herbruikbare zakjes.

Maar helaas zit dat er niet in voor vandaag. Ik ben te moe en ga eens vroeg slapen.

Hier nog een foto van de netzakjes die ik vorige week haakte, tussen het studeren door. De bedoeling is om ze te gebruiken bij de aankoop van groenten en fruit in de winkel of op de markt.

Overwinningen van vandaag:


Het brood dat ik vandaag kocht deed de verkoopster in mijn reeds gebruikte zakken. En ik weigerde een gratis balpen bij de garage waar mijn auto in herstelling was. De man vond het vreemd maar ik heb me niet laten paaien!

Teleurstelling:

Ik kocht een schoonmaakproduct in een plastic fles. Foei!

boterhammendoos

Missie geslaagd!


Vandaag begon de zoektocht naar voedsel dat niet verpakt verkocht wordt. Wie doet het, waar mag het? Ik had geen idee. En aangezien de verpakkingsloze winkel in de stad zijn deuren nog niet geopend heeft, was ik genoodzaakt om op verkenning te gaan.

Bij Bioplanet zijn ze wel bio maar zit alles mooi verpakt. Zelfs sommige groenten en fruit! Tot mijn grote verbazing verkopen ze daar ook bananen in plastic verpakking. Jakkes!

Ook het vlees van de versafdeling mocht niet in mijn eigen schaaltjes. Iets met voedselveiligheid, bacteriën en de gevolgen van dat alles.

Het enige wat ik er kocht waren losse tomaten en een fles olijfolie.

De tweede stop was de slager. Teleurgesteld, omdat ik geen lekker bio vlees had kunnen kopen, overliep ik in mijn hoofd de verschillende slagers uit de buurt. Sommigen zag ik niet in staat om open te staan voor dit soort praktijken.
Gelukkig reageerde mijn vroegere slager meteen enthousiast. "Ja hoor, wij doen dat vaker". Trots feliciteerde ik hen. "Jullie hebben er een vaste klant bij!"

Een paar meter verder was ook een bio winkel. Hopeloos op zoek naar toiletpapier dacht ik daar toch wel mijn redding te vinden. Het papier op zich was gerecycleerd en goedgekeurd. Het zat alleen verpakt in plastic. Raar, aangezien hetzelfde merk voor hun papieren zakdoekjes wel verpakking gebruikt op basis van maïsmeel.

Wat ik er uiteindelijk kocht waren wat groenten, bananen waar toch wel 2 stickertjes op kleven en een kartonnen doosje met biologisch afbreekbare zakjes.

Voor mijn eerste dag vind ik dat niet slecht. Morgen wel dringend op zoek naar toiletpapier.

Het prille begin

Ik ben er al een tijdje mee bezig. Groen worden, hoe doe je dat? Hoe begin je daar aan?

En omdat ik merk dat wel veel mensen willen maar niet zien hoe ze effectief mee de stroom in kunnen dacht ik dat het een goed idee zou zijn om mezelf als proefkonijn te nemen.

Als echtgenote, moeder van drie kinderen en studente zie ik mezelf als ideale testpersoon. En zoals altijd zal ik mezelf helemaal smijten om het goede voorbeeld te stellen en te proberen mijn doel te bereiken.

Ik zal vanaf nu al mijn weetjes, ideetjes en waarschijnlijk ook frustraties met jullie delen. Hopelijk steekt er ook wel iemand iets van op.

Ik kijk er al naar uit.

Wordt vervolgd....