woensdag 27 mei 2015

Een jaar lang

Hoe zit dat nu met die milieubewuste familie? Zouden die nu echt katoenen WC-papier gebruiken? En hebben die dan helemaal geen verpakkingsmateriaal meer? Hoe doen die dat?
En als die kinderen bij ons komen spelen? Mogen we ze dan fruit uit een plastic kommetje geven?

En als we samen op uitstap gaan? Eten die dan frieten met een pastic vorkje uit een plastic bakje of moeten we zien dat we ergens naartoe gaan waar voedsel niet verpakt wordt?

Gelieve u allemaal geen zorgen te maken. Wij zijn niet abnormaal. Wij doen ook gewoon zoals iedereen, alleen letten we hier en daar een beetje meer op ons afval. En als we 'op een ander' zijn dan passen wij ons aan. Dat valt mij soms wel zwaar maar ik kan het wel, als ik wat moeite doe. En voor diegenen die me kennen: ik zal het wel zeggen als het mij niet aan staat!

Het is nu een jaar geleden dat ik aan dit avontuur begon. De week zonder plastic was de aanstoot. Wat is er sindsdien veranderd?

Alles wat met hygiëne te maken heeft is eigenlijk blijvend veranderd.
Zo gebruik ik mijn zelfgemaakte deodorant al een jaar met succes. De zelfgemaakte tandpasta is helaas niet gebleven al ben ik wel van plan om er ooit terug mee te beginnen.
We hebben zelfgemaakte katoenen lapjes om te ontschminken of wondjes te verzorgen. En het douchewater wordt nog steeds opgevangen in bad om de WC mee door te spoelen.
Die WC wordt dan ook regelmatig uitgekuist met natriumbicarbonaat en azijn, wat overigens echt een goed resultaat geeft.
Katoenen toiletpapier is hier thuis een verdeeld thema. De jongens hebben er liever niets mee te maken en de meisjes willen wel maar vergeten het vaak. Voor de grote boodschap is het een absolute not-done en ook daar doe ik zelf niet aan mee. Maar voor een klein plasje vind ik ze wel lekker zacht en ik heb nog geen nare geurtjes gehad in de badkamer.
Katoenen zakdoeken zijn helemaal ingeburgerd. We hebben ze in alle kleuren en maten.
Ook mij wasmiddel maak ik nu zelf. 1 keer om de twee maanden een litertje of 10 en we kunnen weer verder wassen. Ik heb zelfs de indruk dat mijn was nu properder is dan voordien.
Katoenen maandverband ben ik nu ook zelf aan het maken. Het is eigenlijk een soort hobby geworden. Inlegkruisjes gebruik ik zelf en ben er erg tevreden over.

Wat boodschappen betreft gaat het wat op en af. 't Is met een gezin met drie kinderen geen evidentie om de boodschappen te spreiden. We gaan dus meestal gewoon naar de supermarkt waar alles in een keer aangekocht wordt. Ik ga wel regelmatig naar de beenhouwer met mijn eigen potjes en ook de groenten en het fruit worden in mijn eigen zakjes gestoken ipv in zo'n wegwerpzakje.

Brood is nog in experiment-fase. Nu kopen we brood in katoenen zakken maar blijkbaar zijn ze voor sommige broden te klein en moet ik er dus nog nieuwe maken.
Een brood blijft trouwens even lang vers in zo'n katoenen zak, zelfs in de diepvriezer.  

Broodbeleg maak ik niet meer zelf. Koekjes wel nog maar ook dat is fel verminderd. We eten daardoor meer fruit en groenten wat weer goed is voor de gezondheid. De potten confituur van vorig jaar staan nog in de kelder en worden langzaam genuttigd.

Yoghurt maak ik nog weinig zelf. We kopen het in grote potten of in recycleerbare verpakking.

Een uitstapje naar de frituur gaat steeds gepaard met het meenemen van ons eigen bestek en servetten. Dat is als we er op voorhand aan gedacht hebben natuurlijk. Ik heb eigenlijk ook bijna altijd een katoenen tasje bij in mijn handtas en een flesje water voor de dorstige kinders.

Het valt dus allemaal best nog mee, niet? En het is ook leuk als je merkt dat je mensen kan overtuigen om mee te doen. Ik ben er van overtuigd dat er al velen mij gevolgd zijn. Sommigen in een aantal dingen, sommigen maar in een ding.
Ik zou graag willen weten hoe ik heb kunnen inspireren. Willen jullie het me laten weten? Zo blijf ook ik geëngageerd om verder te doen.

zondag 24 mei 2015