maandag 24 november 2014

Economie

In de opleiding maatschappelijk werk zit ook een vak sociaal economische vraagstukken. Toen ik me inschreef voor het vak zakte de moed al in mijn schoenen. Economie had ik in de middelbare school al uitgebreid gezien en ik had niet echt zin in een herhaling van deze saaie materie.

Maar na de eerste les werd ik al lichtjes enthousiast want ik merkte dat deze docent iets extra wil bereiken met haar lessen. Ze heeft als het ware een missie. Een wel heel erg groene missie.

Naast het sociale aspect van de cursus werd er heel wat tijd besteed aan de ecologische kant van economie. Waar loopt het fout? Wat kan er beter? En vooral....wat kunnen wij doen?
Ik moet zeggen dat ik helemaal in mijn element was. 

Zo leerde ik vorige week dat, als we met zijn allen een beetje moeite doen, we een volledige kerncentrale zouden kunnen sluiten. Waaaw. Echt? En wat moeten we daar voor doen?
Geen elektriciteit verbruiken op piekmomenten bijvoorbeeld. Euh? Watte? Piekmomenten?

Als de bedrijven volle toeren draaien en dus veel energie verbruiken is het afgeraden ook nog eens een wasmachine, droogkast en oven aan te hebben staan. Als je daar dan nog eens bij gaat staan strijken of stofzuigen is het helemaal fout! Spreiding van energieverbruik maakt de behoefte aan extra energie-opwekkers overbodig.
Bedrijven werken dus meestal overdag tussen negen en vijf. Maar tot negen uur 's avonds zijn veel mensen nog aan het werk en ook veel mensen thuis.

Maar hoe moet dat dan? Ik dacht er even over na.
Wassen en strijken dus enkel in het weekend OF 's nachts of heel vroeg in de ochtend of laat op de avond. Euh......weekend dus! Praktisch gezien kan ik wel een was 's avonds insteken om dan heel vroeg op te zetten. Tegen negen uur moet er dan wel een wasje klaar zijn. 
Koken doen we steevast rond hetzelfde uur. Misschien de ovengerechten ook enkel voor in het weekend houden?

Ik ga er alvast eens op letten. En misschien doen jullie dat nu ook en dan zijn we weer met een paar mensen meer die op zijn minst proberen de zaak hier nog te redden.

donderdag 20 november 2014

Zakdoek

De herfst is helemaal aangebroken. We leven al weer even op winteruur en de eerste niesbuien hebben we gehad. In het begin van het schooljaar moesten we aan elk kind een doos papieren zakdoekjes meegeven voor in de klas. Deze dienen voor het snuiten van kleine tot grote snotneuzen en het opvangen van een troosteloos traantje.

Ik kaartte het vorig schooljaar al eens aan. Is het niet mogelijk om over te schakelen op stoffen zakdoeken? Er werd navraag gedaan bij de preventiedienst en er werd beslist dat het vanuit hygiƫnisch standpunt niet mag.
Of het echt nagevraagd werd, weet ik niet. De school is er klaarblijkelijk niet klaar voor, dat is duidelijk.

Maar ik zat eerder met een praktisch probleem dat waarschijnlijk iedereen al wel eens overkomen is.
Je haalt je propere was uit je wasmachine en het hangt vol papiervezels. Meestal hebben die vezels zich dan ook nog goed vastgezet op de natte was waardoor je uren plukplezier hebt. De zakken controleren voor de broek de was in ging? Oeps, vergeten!

Ik geef de kinderen dus een drietal stoffen zakdoeken mee naar school. Elke dag controleer ik, samen met de brooddoos en de drinkfles of er nog genoeg propere zakdoeken in het zakje zitten.

En natuurlijk spelen we al eens een zakdoek kwijt. Ook ik zal al wel eens een zakdoek verloren zijn. Mensen vragen zich dan af of dat niet erg duur wordt.
Nee hoor! Af en toe ga ik eens een kringwinkel binnen en zoek er naar zakdoeken. Die worden dan eerst grondig gewassen zodat er zeker geen bacteriƫn in zitten.
Tien cent vragen ze meestal voor een zakdoek. En als je ze niet kwijt speelt gaan ze in principe een heel leven mee. Wat kost een doos papieren zakdoekjes?



Geef toe, snuiten in zo'n leuke zakdoek is toch veel leuker dan in een vies papiertje.