Intiem

Vrouwen praten er niet over. Mannen willen er liever niks van weten. Velen vinden het vies en de meeste meisjes hebben er nog nooit van gehoord tot het hen ook overkomt.

Jawel, maandstonden. Ook wel periode, vodden, tante Rosa en de Russen genoemd.

Het overkwam ook mij toen ik net geen dertien was. Van mijn moeder kreeg ik dan zo'n gigantische lap aangeboden die ik in mijn slipje moest plakken met een klein stripje en ik dacht dat iedereen wel kon zien dat dat ding er zat (en dat was waarschijnlijk ook zo).
Ik moest die dag naar school en wist helemaal niet om de hoe veel tijd ik moest verversen, wat ik met het gebruikte verband moest en hoe ik in 's hemelsnaam de dag zou doorkomen.

Liefst van al was ik terug in bed gekropen.

Gelukkig ligt dit ver achter mij. Ik heb in die tijd alles geprobeerd. Tampons, verbanden dik en dun. Met vleugeltjes en zonder. Geparfumeerd en naturel.

Ik stond er verder niet bij stil. Ik gebruikte het, gooide het weg, en kocht om de zo veel tijd een nieuw pak.

Tijdens mijn eerste zwangerschap stapte ik over. Ik had last van die dingen. Ik zal niet in detail treden maar ze waren niet goed voor mijn lichaam. De arts stelde me katoenen maandverband of een menstruatiecup voor.
De menstruatiecup vond ik een beetje griezelig en dus werd het katoenen maandverband.

In het begin moest ik heel erg wennen en het heeft even geduurd voor ik de perfecte soort gevonden had. Gelukkig kan je her en der pakketjes bestellen om eens te proberen.

Ik dacht ook dat het vies zou zijn, zou stinken, iedereen het zou merken. En wat als je op kantoor moest wisselen? Hoe doe je dat?

Nu valt het gelukkig allemaal best wel mee. Ik kreeg van de schoonzus een luieremmer en kocht een netzakje om er in te hangen. Daar gaan de gebruikte exemplaren in. Geen geur, geen gedoe. Voor op kantoor heb ik een speciaal zakje. Luchtdicht en proper.

De netzak gaat gewoon met verband en al in de wasmachine en klaar. Makkelijk, toch?

Ik heb mijn set dus al tien jaar en ben er erg tevreden over.  De drukknopjes onderaan zorgen dat alles goed op zijn plaats blijft en ik voel het amper zitten. 

Laat die tante Rosa dus maar komen!