zaterdag 9 augustus 2014

Rijstpap

Gisteren waren we nog eens in de supermarkt. Ik haat winkelen als de kinderen er bij zijn en ook dit keer werd het een beproeving. 
Ik maak het mezelf natuurlijk niet gemakkelijk door zo veel mogelijk afvalvrij te kopen. Het winkelen duurt daardoor langer en veel dingen moeten geschrapt worden van het menu en vervangen.
Dat vergt wat concentratie en dat is nu net niet wat je kan opbrengen als er drie kinderen constant je aandacht vragen.

In de zuivelafdeling werd het moeilijk. De oudste dochter eet graag rijstpap en vroeger kocht ik die regelmatig. Het zorgde voor een hoop afval, waar ik toen nog niet van wakker lag. Maar nu was het dus plots een probleem.
Het puppygezicht werd opgezet, ik kreeg het warm en koud tegelijk. Ondertussen waren de andere twee een race aan het doen met hun kinderkarretje en was ik liefst zo snel mogelijk naar huis gereden.

Maar rijstpap, dat kan je toch makkelijk zelf maken, niet?

De twee racende kinderen liet ik achter om nog even een paar gangen terug een doos vlokkenrijst te zoeken. Dochterlief was niet meteen enthousiast maar ze wou het graag een kans geven.



Eenmaal thuis gekomen bleek de rijst alsnog verpakt te zijn in een vershoudverpakking wat ik natuurlijk door de kartonnen doos niet kon zien maar ik besloot het te negeren aangezien dit minder afval is dan de plastic potjes waarin ik ze voordien kocht.

Het resultaat:


En het is erg lekker. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten