Opgeruimd staat netjes en volgens het principe van Bea Johnson (www.zerowastehome.blogspot.com) is het ook noodzakelijk om tot rust te komen. Verminderen hoort daar ook bij en dus gingen we vandaag aan de slag.
Eigenlijk zijn we al een tijdje bezig. Dit weekend werd de kelder al nagekeken op rommel en vandaag begonnen we aan de kinderkamers.
We merken dat de kinderen, die eindeloos veel speelgoed hebben, zich enorm vervelen. Er is geen overzicht meer waardoor er en soort wanhoop ontstaat. Creativiteit is al helemaal niet meer aan de orde want alles is er en dat is eigenlijk een dooddoener. Er wordt ook erg veel ruzie gemaakt en het opruimen met zo veel spullen is een vreselijke taak.
Minderen dus!
Bij de jongste telg ging dat zeer snel vooruit. Ze heeft absoluut niks met materiële zaken en heeft totaal geen behoefte om dingen te verzamelen. Zo had ze bijna haar eerste popje weggegeven maar dat heb ik gelukkig kunnen verhinderen. Sommige dingen hebben nu eenmaal een emotionele waarde. Misschien begrijpt ze dat binnen een paar jaar wel.
De oudste dochter was de volgende in de rij. Bij haar is een klein beetje overtuiging nodig maar ze gaat redelijk snel mee in mijn redeneringen. Speel je er mee? Heb je het nodig? En als het antwoord "nee" is, dan kan het naar de Kringwinkel of, als het echt niet meer bruikbaar is, in de vuilbak.
Aan de zoon zijn we niet toe gekomen. Hij is het moeilijkst te overtuigen en ik kan me best nog even voorbereiden. Misschien morgen, als hij goedgezind is.
Ik hoop op het einde van de week een soort rust te vinden. Maar ja, dan verjaart er weer eentje en zijn we waarschijnlijk weer vertrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten