Dat komt natuurlijk door de routine die weggevallen is. De kinderen hebben vakantie en ook manlief is thuis. Dat brengt de structuur hier in huis ernstige schade toe.
Maar wat het nog meer brengt is rust en die hadden we dan ook wel nodig.
De kerstcadeautjes waren nog binnen de perken gebleven. Ik kreeg zelf een mechanisch, tweedehands uurwerk. Daar had mijn man goed over nagedacht en ik was zelf erg aangenaam verrast om dit van hem te krijgen. Niet zozeer het uurwerk maar wel de idee om hem tweedehands te kopen en nog mechanisch ook. Dat wil zeggen dat het uurwerk zichzelf opwindt. Geen batterij, geen gedraai. Alleen normaal bewegen en hij blijft vanzelf gaan. Voor eeuwig en eeuwig. Ik hoef dus nooit meer een nieuwe.
Voor het kerstdiner kocht ik in bij de supermarkt. En ja, ook mijn vlees, wat ik normaal nooit doe. Ik vond het een beetje dom om voor een biefstuk en een sateetje nog eens langs de slager te rijden. De CO2 uitstoot telt natuurlijk ook mee in het hele verhaal.
Maar dat betekent dus wel weer extra afval in mijn vuilzak.
Ik vraag me af hoe anderen het doen, dat leven zonder afval. Hebben die mensen zo veel energie of zo veel tijd? Vervallen zij nooit eens in een slechte gewoonte?
Ik vind het verdorie moeilijk om te blijven volhouden, om te blijven vechten tegen de afvalberg die alsmaar groter wordt.
Het zou zo makkelijk kunnen zijn als alles gewoon in bulk verkocht werd.
Morgen is het nieuwe jaar er en mijn voornemens staan vast. Blijven vechten voor een beter milieu. Proberen iedereen in het gezin te overtuigen want ook dat is me nog steeds niet gelukt.
Wat minder vlees, wat meer gezonde dingen.
En hopelijk kan ik mensen blijven inspireren om mee te doen want daar doe ik het uiteindelijk voor.
Ik zal mijn tips blijven delen en ben dankbaar voor tips die ik krijg.
Een prettig eindejaar toegewenst en een groen 2015!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten