Ik ben, eerlijk gezegd, niet zo te vinden voor cadeautjes. Ik erger me dan ook blauw aan al die kleine frul die op school gegeven wordt.
In de klas worden kleine feestjes georganiseerd waar een cadeautje van drie of vijf euro bij hoort. In de jeugdbeweging al hetzelfde liedje.
Mijn kinderen komen met de grootste brol terug naar huis en ik zucht dan. Meestal is deze frul ook al na vijf minuten kapot en belandt dus in mijn vuilbak. Spijtige zaak. Van mij mogen ze stoppen met die onzin. En de eerste die beweert dat kinderen blij worden van dit soort geeffeestjes mag naast mijn vuilbak komen staan als er weer een speeltje het begeven heeft.
Maar ik doe dus wel mee want eigenlijk kan ik niet echt anders. Ik was al blij dat er tenminste een juf het cadeauproject genegeerd had.
De cadeautjes die met onze kinderen mee naar school gingen werden zorgvuldig uitgekozen. Niet te milieubelastend en niet al te breekbaar. Bruikbaar en kindvriendelijk.
Dit alles in gerecycleerd inpakmateriaal van de voorbije jaren. Eigenlijk spijtig dat mijn kinderen hun eigen cadeautje niet terug mee naar huis mogen nemen.
Voor de juffen had ik het mezelf gemakkelijk gemaakt. Geen honderdduizendste mok voor de allerliefste juf. Nee, dit keer iets eetbaars.
Koekjes bakken doe ik graag. Mooi blikken, herbruikbaar doosje om het in te steken en klaar.
Van dit alles belandt niets in de vuilbak. Het is eetbaar of herbruikbaar. En zelfs als ze het niet zouden lusten is dat nog geen ramp want de inhoud is 100 procent biologisch afbreekbaar.
Een groene kerst gewenst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten