Zakdoek

De herfst is helemaal aangebroken. We leven al weer even op winteruur en de eerste niesbuien hebben we gehad. In het begin van het schooljaar moesten we aan elk kind een doos papieren zakdoekjes meegeven voor in de klas. Deze dienen voor het snuiten van kleine tot grote snotneuzen en het opvangen van een troosteloos traantje.

Ik kaartte het vorig schooljaar al eens aan. Is het niet mogelijk om over te schakelen op stoffen zakdoeken? Er werd navraag gedaan bij de preventiedienst en er werd beslist dat het vanuit hygiënisch standpunt niet mag.
Of het echt nagevraagd werd, weet ik niet. De school is er klaarblijkelijk niet klaar voor, dat is duidelijk.

Maar ik zat eerder met een praktisch probleem dat waarschijnlijk iedereen al wel eens overkomen is.
Je haalt je propere was uit je wasmachine en het hangt vol papiervezels. Meestal hebben die vezels zich dan ook nog goed vastgezet op de natte was waardoor je uren plukplezier hebt. De zakken controleren voor de broek de was in ging? Oeps, vergeten!

Ik geef de kinderen dus een drietal stoffen zakdoeken mee naar school. Elke dag controleer ik, samen met de brooddoos en de drinkfles of er nog genoeg propere zakdoeken in het zakje zitten.

En natuurlijk spelen we al eens een zakdoek kwijt. Ook ik zal al wel eens een zakdoek verloren zijn. Mensen vragen zich dan af of dat niet erg duur wordt.
Nee hoor! Af en toe ga ik eens een kringwinkel binnen en zoek er naar zakdoeken. Die worden dan eerst grondig gewassen zodat er zeker geen bacteriën in zitten.
Tien cent vragen ze meestal voor een zakdoek. En als je ze niet kwijt speelt gaan ze in principe een heel leven mee. Wat kost een doos papieren zakdoekjes?

Geef toe, snuiten in zo'n leuke zakdoek is toch veel leuker dan in een vies papiertje.