Bij een aantal dingen zal ik me moeten neerleggen en daarbij hoort ook dat ik de andere leden van het gezin af en toe hun zin moet geven.
Voetbalstickers, armbandjes van elastiek, verpakking van chips, noem maar op. Het is soms gewoon niet haalbaar en niet eerlijk, een kind dit alles te ontzeggen.
Maar ook in de keuken hebben we zo een aantal dingen die we niet graag opgeven. Ijsbergsla of rucola is erg moeilijk onverpakt te vinden. Aardbeien geven me grijs haar en af en toe mozarella of grote garnalen is ook best lekker maar komt, helaas, enkel verpakt.
De badkamer valt nog mee al willen de andere gezinsleden niet overschakelen op zoute tandpasta, en ook toiletpapier wil niemand van ons missen. Ik begrijp dat.
Ik maakte zelf nog badstof-watjes om de make-up te verwijderen of een wondje te verzorgen. Verschillende potten confituur staan al klaar om geconsumeerd te worden. De pindakaas is heerlijk en ook de speculoos die we maakten is best lekker. Daar gaan we dus gewoon mee door.
De vuilniszak geraakte ook deze week niet halfvol en ik kocht alvast een maatje kleiner voor de volgende afvalophaling.
Ik keek ook onlangs mijn voorraad na. We hebben nog veel plastic in huis. Zakjes, folie, etenswaren in de berging. Dat zal ik niet verloren laten gaan. Het is er nu dus gaan we het ook gebruiken. De rol plastic folie gaat al zijn tiende jaar in en gaat waarschijnlijk nog wel een paar jaar mee. De plastic zakjes worden hergebruikt. 't Is nu kwestie van geen nieuw plastic in huis te halen.
En als de vierjarige dochter in de sportwinkel tegen de dame aan de kassa zegt: "De plastic mag u houden!" Dan weet je dat je een verschil maakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten